Bhagavad Gita: Chapter 5, Verse 8-9

நைவ கி¹ந்சி¹த்¹க¹ரோமீதி¹ யுக்¹தோ¹ மன்யேத¹ த¹த்¹வவித்¹ |

ப¹ஶ்யந்ஶ்ருண்வன்ஸ்ப்¹ருஶந்ஜிக்⁴ரன்னஶ்னன்க³ச்¹ச²ன்ஸ்வப¹ந்ஶ்வஸன் ||8||
ப்¹ரலப¹ன்விஸ்ருஜன்க்³ருஹ்ணன்னுன்மிஷன்னிமிஷன்னபி¹ |

இந்த்³ரியாணீந்த்³ரியார்தே²ஷு வர்த¹ன்த¹இதி¹ தா⁴ரயன் ||9||

ந--—இல்லை; ஏவ—--நிச்சயமாக; கிந்சித்--—எதையும்; கரோமி—--நான் செய்கிறேன்; இதி-—இவ்வாறு; யுக்தஹ—செயல் ---யோகத்தில் உறுதியானவர்; மன்யேத—--நினைக்கிறார்; தத்வ-வித்--—உண்மையை அறிந்தவர்; பஶ்யன்—--பார்த்தல்; ஶ்ரிண்வன்---—கேட்டல்; ஸ்ப்ரிஶன்—--தொடுதல்; ஜிக்ரன்—--நுகர்தல்; அஶ்னன்--—உண்ணுதல்; கச்சன்--—அசையும்; ஸ்வபன்—--உறங்குதல்; ஶ்வஸன்--—சுவாசம்; ப்ரலபன்--—பேசுதல்; விஸ்ருஜன்--—விட்டுவிடுதல்; க்ருஹ்ணன்—--ஏற்றுக்கொள்ளுதல்; உன்மிஷன்---திறத்தல் (கண்களை); நிமிஷன்—-மூடுதல் (கண்களை); அபி--—எனினும்; இந்திரியாணி—--புலன்கள்; இந்திரிய-அர்த்தேஷு--—உணர்வுப் பொருட்களில்; வர்தந்தே--—நகரும்; இதி--—இவ்வாறு; தாரயன்----உறுதியானவன்

Translation

BG 5.8-9: கர்ம யோகத்தில் உறுதியாக இருப்பவர்கள், பார்ப்பது, கேட்பது, தொடுவது, முகர்ந்து பார்ப்பது, அசைவது, தூங்குவது, சுவாசிப்பது, பேசுவது, வெளியேற்றுவது, கிரகிப்பது, கண்களைத் திறப்பது, அல்லது மூடுவது போன்றவற்றில் ஈடுபட்டாலும் ‘நான் செய்பவன் அல்ல’ என்று நினைக்கிறார்கள். ஆழ்நிலை அறிவின் ஒளியில். தெய்வீக அறிவின் ஒளியால், பொருள் உணர்வுகள் அவற்றின் பொருள்களில் மட்டுமே செயல்படுவதை அவர்கள் காண்கிறர்.

Commentary

எப்பொழுதெல்லாம் கணிசமான காரியத்தை சாதிக்கிறோமோ, அப்போதெல்லாம் ஏதோ பெரிய காரியத்தைச் செய்துவிட்டோம் என்ற பெருமிதம் கொள்கிறோம். ஒருவன் தன் செயல்களைச் செய்பவன் என்ற பெருமை, பொருள் உணர்வைத் தாண்டி உயர்வதற்கு முட்டுக்கட்டையாக இருக்கிறது. இருப்பினும், கடவுள்-உணர்வு கொண்ட கர்ம யோகிகள் இந்த தடையை எளிதில் கடக்கிறார்கள். புனிதப்படுத்தப்பட்ட புத்திசாலித்தனத்துடன், அவர்கள் தங்களை தங்கள் உடலிலிருந்து தனியாகப் பார்க்கிறார்கள், அதன் விளைவாக, தங்களது உடலின் செயல்பாடுகளுக்கு தாங்களே காரணம் என்று எண்ண மாட்டார்கள். உடல் என்பது கடவுளின் சக்தியால் ஆனது. இந்த அறிவை மனதில் வைத்துக்கொண்டு, தங்கள் எல்லா வேலைகளையும் கடவுளின் சக்தியால் செய்யப்பட்டதாகக் கூறுகிறார்கள். அவர்கள் கடவுளின் சித்தத்திற்கு சரணடைந்ததால், அவருடைய தெய்வீக சித்தத்தின்படி தங்கள் மனதையும் புத்தியையும் தூண்டுவதற்கு அவர்கள் அவரைச் சார்ந்திருக்கிறார்கள். எனவே, அனைத்தையும் செய்பவர் கடவுள் என்ற புரிதலில் அவர்கள் நிலைத்திருக்கிறார்கள்.

இந்த விதமாக, வஸிஷ்ட முனிவர் பகவான் ஸ்ரீ ராமருக்கு அறிவுரை கூறினார்:

க¹ர்தா¹ ப³ஹிர்க¹ர்தா¹ந்த¹ர்லோகே¹ விஹார ராக⁴வ (யோக³ வஷிஷ்ட்²)

'ஓ ராம், வெளிப்புறமாகச் செயல்களில் ஈடுபடுங்கள், ஆனால் உங்களைச் செய்யாதவராகவும், கடவுளை உங்கள் எல்லாச் செயல்களிலும் முதன்மையானவராகக் காணவும். இந்த தெய்வீக உணர்வில், கர்ம யோகிகள் தங்களை கடவுளின் கைகளில் உள்ள வெறும் கருவிகளாகவே பார்க்கிறார்கள். இந்த உணர்வில் செய்யும் வேலையின் விளைவுகளை ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பின்வரும் வசனத்தில் விளக்குகிறார்.